တခါက အခ်စ္သည္းပိုတဲ႔ ဖြားဖြားနဲ႔ အစသန္တဲ႔
ဖိုးဖိုးတို႔ အသက္ရွည္စြာ ေပါင္းသင္းၾကေလ သတဲ႔။
သားေတြ သမီးေတြကေန ေျမးေတြ အရြယ္ေရာက္တဲ႔ အထိ
ျပဳစု ပ်ဳိးေထာင္ ထိမ္းေက်ာင္း ေပးခဲ႔ၾကတာမွာ ျမစ္ေတြ ရခ်ိန္မွာေတာ႔ သားသမီးေတြက
သူတို႔ ေျမးေတြ (အဖိုးနဲ႔ အဖြားရဲ႕ ျမစ္ေလးေတြ) ကို သူတို႔ဘာသာ
ထိမ္းေက်ာင္းႏိုင္ပါၿပီ ဆိုလို႔ ဖိုးဖိုးနဲ႔ ဖြားဖြား အလုပ္မရႈတ္ေတာ႔ပဲ
အားလပ္ခ်ိ္န္ေတြ ရၾကသတဲ႔။
သည္မွာ ျပသာနာက စေတာ႔တာပါပဲ။ တသက္လုံး
သားသမီးေတြ ကိစၥကေန ေျမးေတြ အထိ မအားမလပ္ အခ်ိန္ျပည္႔ အလုပ္ေတြ ရႈတ္ေနခဲ႔ေတာ႔
သိပ္ခ်စ္တတ္တဲ႔ ဖြားဖြားက ဖိုးဖိုးကို ၾကင္နာခြင့္၊ ဂရုစိုက္ခြင့္၊ ခ်စ္ေၾကာင္းေတြ
ျပခြင့္ မရခဲ႔သလို အစသန္တဲ႔ ဖိုးဖိုးကလဲ ဖြားဖြားကို စခ်င္တိုင္း စခြင့္
ေနာက္ေျပာင္ခြင့္ နည္းခဲ႔တယ္။ အခုေတာ႔ ဖြားဖြားက အကဲပိုစြာ ဖိုးဖိုးကို
မ်က္လုံးေဒါက္ေထာက္ ၾကည္႔၊ လႈပ္ရွားမႈ မွန္သမွ်ကို သတိေပး ေျပာၾကားေနလို႔ ဖိုးဖိုး
စိတ္ရႈတ္ရသလို ဖိုးဖိုးရဲ႕ အခ်ိန္ျပည္႔ ေနာက္ ေျပာင္က်ီဆယ္မႈေတြကို ဖြားဖြားချမာ
စိတ္တိုရ အခက္၊ ေဗြယူရ အခက္ေတြ ျဖစ္ၾကတာေပါ႔။
ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ ရင္ဖြင့္ခ်က္ေတြကို
နားေထာင္ၿပီးတဲ႔ အခ်ိန္မွာေတာ႔ သားတို႔ သမီးတို႔နဲ႔ ေျမးေတြ အားလုံး ၀ိုင္း၀န္း
ေငြစုထည္႔ၿ႔႔႔႔ပီး ဖိုးဖိုးနဲ႕ ဖြားဖြားကို ‘လို.တ.ရ ဖုန္း” တေယာက္ တလုံးစီ
၀ယ္ ေပးလိုက္ၾကပါတယ္။
ဖိုးဖိုး ရဲ႕ ဖုန္းကေလးက အမဲေရာင္
ေျပာင္ေျပာင္ေလး။ ဖြားဖြားရဲ႕ ဖုန္းကေလးကေတာ႔ သူမရဲ႕ ျဖဴလြလြ ဆံပင္
ေဖြးေဖြးေလးေတြနဲ႔ အၿပိဳင္ ေငြေရာင္ေလး။
ေျမးကေလးေတြက ဖိုးဖိုးနဲ႔ ဖြားဖြားကို လို တ
ရ ဖုန္းေတြ သုံးကြက္ကို သင္ေပးၾကတယ္။ နာမည္နဲ႔ လိုက္ေအာင္ သည္ ဖုန္းေတြက
လုပ္ကြက္ေတြက အမ်ားႀကီး။ ဖုန္းလဲ ေခၚလို႔ ရတယ္။ စာ ရိုက္ ပို႔လို႔လဲ ရတယ္။ ဓါတ္ပုံ
ဗီဒီယို ရိုက္လို႔ ရသလို ကိုယ္ ေ၀မွ်ခ်င္သူထံ ပို႔လို႔လဲ ရတယ္။ သူမ်ား ပို႔တာ
တင္ထားတာလဲ ၾကည္႔လို႔ ရသတဲ႔။ စာ ရွည္ရွည္ ေရး ခ်င္ရင္ အီးေမးလ္ ဆိုတာသုံးသင့္သတဲ႔။
သတင္းေတြ ဘာေတြ ဖတ္လို႔ ရသလို စာတိုစာရွည္လဲ ဖတ္ရ ျပန္သတဲ႔။ ၀က္ဘ္ဆိုဒ္ေတြ
အင္တာနက္ ေတြက ဗဟုသုတ ရစရာေတြ ေပါ႔။
ဖိုးဖိုးနဲ႔ ဖြားဖြားအတြက္ အလြန္
အသုံးတည္႕တဲ႔ ပစၥည္းေလးေတြပဲ။
နားေလးတဲ႔ ဖိုးဖိုးနဲ႔ အသံမထြက္ေတာ႔တဲ႔
ဖြားဖြား။ အရင္ကလို တေက်ာ္ေက်ာ္ ေအာ္ေခၚ ေနတာ မၾကားတာ၊ ျပန္ထူးေနတာ မၾကားတာ၊ ေခၚေန
ထူးေနတာကို မၾကားဘူး ထင္ၿပီး တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ လိုက္ရွာ၊ ေတြ႔တဲ႔ အခ်ိန္မွာ
ေခၚေနတာ မၾကားဘူးလား၊ ထူးေနတာ မၾကားဘူးလား ညင္းခုန္ရတာနဲ႔ ဘာလို႔ ေခၚေန
ေအာ္ေနခဲ႔မိတယ္ ေမ႔ သြားတာမ်ဳိး မရွိၾကေတာ႔။
ဘယ္ေရာက္ေနသလဲ ဘာလုပ္ေနသလဲ ကအစ ... ထမင္း
စားေတာ႔မလား၊ ေဆးေသာက္ ၿပီးပလား ဆိုတာေတြ အိမ္ထဲ ၿခံထဲ လွည္႔ပတ္ရွာၿပီး
လိုက္ေမးေနစရာ မလိုေတာ႔။ ထုိင္ရာ မထ စာ ရိုက္ ပို႔လိုက္ရင္ တီကနဲ ခ်က္ခ်င္း အေျဖ
ျပန္ရသမို႔ ဖိုးဖိုးနဲ႔ ဖြားဖြား သိပ္သေဘာက်ေပါ႔။
တပတ္တခါ အဖိုးအဖြားေတြ 'လူအုိမ်ားသီးသန္႔
ေတြ႔ဆုံပြဲ’ မွာ ဆိုရင္ အျခား ဖိုးဖိုးေတြ ဖြားဖြား ေတြအၾကား သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္က
စူပါစကား။ အခန္း တဘက္တခ်က္စီ သူ႔လူစုနဲ႔ သူ ထိုင္ေနေပမယ္႔ ေျပာခ်င္တာ ေမးခ်င္တာကို
အရင္လို၊ သူမ်ားေတြလို ထသြား ေမးရတာ၊ ေအာ္ေျပာ ရတာမ်ဳိး မရွိေတာ႔။ တေထာက္ေထာက္နဲ႔
စာ ရိုက္ပို႔လိုက္ၿပီး တီကနဲ အေျဖ ၀င္လာတာ ဖတ္ႏိုင္တဲ႔ အျဖစ္။ သူတို႔လို စမတ္ဖုန္း
မရွိရွာေသးတဲ႔ အဖိုးအဖြားေတြက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို အားက်စြာနဲ႔ေပါ႔။
ေနသာတဲ႔ တမနက္ခင္း ဖြားဖြားဟာ သူ႔ေဘာ္ဒါ
အျခား ဖြားဖြားေတြနဲ႔ မနက္စာ အတူ ထြက္ စားၾကၿပီး ပန္းၿခံထဲ အေညာင္းအညာေျပ
ေျခဆန္႔လက္ဆန္႔ လမ္းေလွ်ာက္ၾကတယ္။ သူတို႔ အဖြားတစု တလတခါ လုပ္ေနက်ေလ။ ရာစုႏွစ္
တ၀က္ေက်ာ္ သိကၽြမ္း ခင္မင္ခဲ႔ၾကသူေတြ။ တခ်ဳိ႕ေတြဆို အသက္ ငါးႏွစ္၊ မူလတန္းအရြယ္ ေက်ာင္းစေနကတည္းက
သိခဲ႔ ခင္ခဲ႔ သူေတြ။ ႏွစ္ရွည္သိကၽြမ္းခင္မင္ခဲ႔သူေတြ က်မ္းက်မ္းမာမာ သြားလာ
စားေသာက္ႏိုင္တုန္းမွာ တလတခါ ေတြ႔ဆုံၿပီး ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေလး ေတြ ေျပာ၊
သားသမီး ေျမးေတြ ျမစ္ေတြ အေၾကာင္း ေျပာနဲ႔ စိတ္ေျပ လက္ေပ်ာက္ေပါ႔။ ဟိုးတုန္းက
ပင္စင္ယူကာစေတြ တုန္းကေတာ႔ ဖိုးဖိုးေတြပါ ပါတယ္။ စုံတြဲလိုက္ေတြေပါ႔။ အခုေတာ႔
အခ်ဳိ႕ ဖိုးဖိုးေတြ သံသရာခရီး ဆက္လွမ္း ကုန္ၾကေလၿပီမို႔ အေဖၚမဲ႔ အထီးက်န္
ဖြားဖြားေတြကို စာနာေသာအားျဖင့္ ဖြားဖြားေတြခ်ည္းပဲ ဆုံေတာ႔တယ္။ ဖိုးဖိုးေတြ မပါ၊
စုံတြဲလိုက္ ဆိုတာေတြ မလုပ္ေတာ႔ဘူး။ ဖိုးဖိုးေတြ ကလဲ သေဘာက်ပါတယ္။ ဖြားဖြားေတြ
မရပ္မနား ေျပာစကား၊ နာၾကားရျခင္းက ေခတၱ အနားရတာ သူတို႔အတြက္ နည္းတဲ႔ အခြင့္လား …
ေျပာၾကတယ္။ (ဖြားဖြားေတြ ကြယ္ရာမွာေပါ႔ ေနာ္။)
ေလေျပေလး ညွင္းညွင္းတိုက္ေနတဲ႔ ပန္းၿခံထဲ
သစ္ပင္အရိပ္ေအာက္ ဖြားဖြားေတြ အေညာင္း အညာေျပ ထိုင္ၿပီး နားၾကခ်ိန္မွာ ဖြားဖြားဟာ
အိမ္မွာ တေယာက္တည္း က်န္ခဲ႔တဲ႔ ဖိုးဖိုးကို စိတ္ထဲ ေအာင္းေမ႔စြာနဲ႔ သတိရေနတယ္။
ထိုစဥ္မွာ ဖြားဖြားရဲ႕ေဘာ္ဒါ တျခား ဖြားဖြားတေယာက္က ဖြားဖြား အနား ခ်ဥ္းကပ္ ေမး
လာတယ္။
“မတူးေရ … လုပ္စမ္းပါဦး။ ဟိုတခါေတြ႔တုန္းက
ျပတဲ႔ ဖုန္းနဲ႔ စာပို႔နည္းေလး။ ကိုယ္လဲ ခေလးေတြကို အဲဒါ ၀ယ္ေပးပါ ပူဆာရင္
ေကာင္းမလားလို႔”
“ဟယ္ ေကာင္းတာေပါ႔ မတာရယ္။ အခုေခတ္ ဖုန္းေတြက
သိပ္ အသုံး၀င္တာ။ ဟိုတုန္းက ဖုန္းေခၚရင္ ကိုယ္ေခၚတဲ႔အခ်ိန္မွာ တဘက္လူက
အလုပ္မ်ားေနသလား၊၊ ဖုန္းလက္ခံ ေျပာႏိုင္မလား ဆိုတာ ခ်ိန္ဆရတာ ရွိေသးတယ္။ အခုဆိုရင္
ကိုယ္႔စိတ္ထဲ ရွိတာကို စာရိုက္ ပို႔ထားလိုက္။ တဘက္က အခ်ိန္မေရြး လက္ခံ ဖတ္ၿပီး
အခ်ိန္ မေရြး စာျပန္လို႔ ရတယ္။”
ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ပဲ နဂိုကတည္းက ဖိုးဖိုးကို
ေအာင္းေမ႔ သတိရေနတဲ႔ ဖြားဖြားက သူ႔ ေငြေရာင္ ဖုန္းကေလး ကို ထုတ္လို႔ ပါးစပ္ကလဲ
ေျပာရင္း လက္ကလဲ စာ ရိုက္ျပ လိုက္ပါတယ္။
“သည္မွာ ၾကည္႔။ တို႔ သူ႔ဆီ စာရိုက္၊ သည္း
ျပလိုက္မယ္။”
သူ႔ေယာက်္ား အေပၚ အခ်စ္သည္းပိုတဲ႔ ဖြားဖြား
အေၾကာင္းကို သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလုံး သိၿပီးသားပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဖြားဖြားသူငယ္ခ်င္းက
ၿပံဳးၿပဳံးေလး ေဘးကေန ၿငိမ္ ၾကည္႔ေနတယ္။ ဖြားဖြားက စာရိုက္လိုက္တယ္။
“ကို … တေယာက္တည္း ဘာ လုပ္ေနသလဲ ဟင္….။
အိပ္ေနသလား၊ ဒါဆို အိပ္မက္လွလွေလး ပို႔လိုက္။
တီဗီၾကည္႔ၿပီး သေဘာက်ေနသလား၊ ဒါဆို အၿပဳံး
လွလွေလး ပို႔လိုက္။
မနက္စာ စားေနသလား၊ ဒါဆို စားေကာင္းတာေလး
ပို႔လိုက္။
အခ်ဳိရည္ ေသာက္ေနသလား၊ ဒါဆို တငုံစာ
ပို႔လိုက္။
တူးကို သတိရေနသလား၊ ဒါဆို ကို႔အခ်စ္ေတြ
ပို႔လိုက္။
ခ်စ္တဲ႔ တူး။”
ဖြားဖြား သူငယ္ခ်င္းက ဖြားဖြား
ရိုက္ပို႔တဲ႔စာကို နေဘးကေန ဖတ္ၿပီး သေဘာက်ေနတယ္။
“ေအာ္ မတူးတို႔မ်ား ခ်စ္တတ္လိုက္တာေနာ္။
ဒါေၾကာင့္ ကိုရန္ေနာင္ ကံေကာင္းတယ္ လူေတြ ေျပာၾက တာကိုး။”
အားက်တဲ႔ ေလသံနဲ႔ ေျပာေနတာကို ဖြားဖြား
ေက်နပ္ေနတယ္။ ထိုစဥ္မွာပဲ ဖြားဖြား ဖုန္းကေလး တီကနဲ အသံျမည္လာတယ္။
“ေဟာ ... ဘာသံလဲ” ဖြားဖြား သူငယ္ခ်င္းက ေမးတယ္။
“အဲဒါ တို႔ဆီ စာ၀င္လာတယ္ ဆိုတာ
အေၾကာင္းၾကားတဲ႔ သတိေပးသံ။ တို႔ ပို႔လိုက္တဲ႔စာကို ကိုရန္ေနာင္
စာျပန္လိုက္လို႔ေပါ႔’
ဖြားဖြားက ဘယ္သူ႔ဆီက စာ ဆိုတာ မၾကည္႔ပဲ
ေသခ်ာေပါက္ ေျဖလိုက္တယ္။ ဖိုးဖိုး သူ႔ဆီကို ခ်က္ခ်င္း စာျပန္ေရးမယ္ ဆိုတာ စိတ္ခ်
ယုံၾကည္စြာနဲ႔ေပါ႔။
“ဟယ္ ခ်က္ခ်င္းပဲ ျပန္လာတယ္ေနာ္။ သူ
ဘာေရးလိုက္သလဲ၊ ဖတ္စမ္းပါ။ ျပစမ္းပါ။”
ဖြားဖြားသူငယ္္ခ်င္းက အားတက္သေရာ တိုက္တြန္း
ေျပာလာတယ္။ သူကိုယ္တိုင္ကလဲ ဖိုးဖိုး ျပန္ပို႔တဲ႔စာကို ဖတ္ခ်င္ေနၿပီမို႔ ဖြားဖြားက
အရည္တြန္႔ေနတဲ႔ လက္ေခ်ာင္းေလးနဲ႔ သူ႔ လို.တ.ရ. ဖုန္းကို ပြတ္ဆြဲ စာပို႔တဲ႔
အစီအစဥ္ကို ဖြင့္လိုက္တယ္။
ဖိုးဖိုးျပန္ပို႔လိုက္တာ စာတင္မက ဓါတ္ပုံပါ
ပါသတဲ႔။
“သည္မွာ ေတြ႔လား။ သည္ပုံေလးက သူျပန္ပို႔တာ
စာခ်ည္းပဲ မဟုတ္ဘူး။ ဓါတ္ပုံပါ ပါတယ္ ဆိုတာ ျပေနတာ”
စိတ္၀င္တစား ၾကည္႔ခ်င္ေနတဲ႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကို
ဖိုးဖိုး ျပန္ရိုက္တဲ႔စာနဲ႔ အတူ ဖိုးဖိုး ျပန္ပို႔တဲ႔ ဓါတ္ပုံကို ဖြားဖြား ဖြင့္
ျပလိုက္တယ္။ ဓါတ္ပုံနဲ႔ အတူ ဖိုးဖိုး ျပန္ေရးလိုက္တဲ႔ စာက -
“ကို အခု အိမ္သာ
တက္ေနတယ္။ အဲဒါဆို ဘာျပန္ပို႔ရမလဲ အႀကံေပးပါဦး။”
အိမ္သာထဲမွာ ဆိုတဲ႔ ဖိုးဖိုး … ဘယ္လို
ဓါတ္ပုံ ပို႔လိုက္မလဲ မွန္းၾကည္႔ၾကပါ။
(အီးေမးလ္နဲ႔ ပို႔လာတဲ႔ ဟာသစာတိုေလးကို
အေျခခံ ဘာသာျပန္ ေရးပါတယ္။)
ေလးစားစြာျဖင့္
-
မာလုစံ
ၾသဂုတ္လ
၁၆ ရက္၊ ၂၀၁၄
No comments:
Post a Comment